وقتی قدم برمی داری کمی آهسته تر،شاید کسی همراه تو باشد گرچه او را نبینی
 هر کجا هستی در نقش ستاره باش،بدرخش                        واین را بدان...آنهایی را که خیلی دوست داری روزی از دست خواهی داد.  از همان آغاز وابسته به هیچ کس و هیچ چیز نباش،شادمانه زندگی کن،بدون بند،با خودت راحت باش و این را بدان که وابستگی همان مرگ در لحظه است.                             در نبرد زندگی ات گاهی بدون دلیل شکست بخور تا احساس کنی می توانی شکست را هم شکست بدهی!همیشه حق با تو نیست و همیشه زندگی بر وفق مرادت نیست،گاهی گریه کن تا بدانی لبخند چه طعمی دارد   گاهی بخشش کن وقتی چیزی را ار تو گرفته اند.گاهی سکوت کن آنجا که حق با توست.گاهی در جایی بی حرکت بمان وقتی که داری میدوی گاهی خنده کن وقتی که داری درد میکشی...این گونه شاید بتوانی بر آنچه بر تو سخت میگذرد غلبه کنی و دست یابی به آنچه برایت دست نیافتنی است فکرکن...به تنهایی همه چیز را میتوانی به دست آوری..